Słowa mogą ranić, ale mogą też wspierać. W pracy z drugim człowiekiem największą wartością jest, według mnie, zbudowanie relacji opartej na empatii i uważności. W każdej osobie staram się odkryć zarówno jej potrzeby, jak i możliwości.

Jestem psycholożką, posiadającą przygotowanie pedagogiczne do pracy z dziećmi i młodzieżą. Studia psychologiczne ukończyłam na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (kierunek ten uzyskał rekomendację Komitetu Psychologii Polskiej Akademii Nauk). Stale zwiększam swoją wiedzę i umiejętności, uczestnicząc w konferencjach i szkoleniach prowadzonych przez najlepszych psychologów-praktyków.

Doświadczenie zawodowe zaczęłam nabywać już na studiach. Przez kilka miesięcy towarzyszyłam mieszkańcom DPS dla osób z zaburzeniami psychicznymi, zmagającym się głównie ze schizofrenią, depresją i uzależnieniami. Spędzałam z nimi czas na rozmowach oraz twórczej aktywności. Odbyłam także półroczne praktyki w zespole szkół specjalnych, gdzie pracowałam z młodymi osobami od 7 do 24 r.ż. Miałam możliwość wspierać dzieci i młodzież z niepełnosprawnością intelektualną, całościowymi zaburzeniami rozwoju, mutyzmem, afazją czy zaburzeniami nastroju. Towarzyszyłam im w nabywaniu kompetencji społeczno-emocjonalnych. Od blisko roku najwięcej czasu poświęcam na działanie w ramach ośrodka wsparcia rodzin zastępczych. Edukuję się w temacie więzi, straty i traumy oraz pracy z nastolatkiem w pieczy zastępczej. Pomagam wyrównywać zaległości szkolne, radzić sobie z trudnymi emocjami i rozwijać swój potencjał. Ważnym elementem mojej pracy jest edukacja równościowa. Wspieram dzieci i młodzież pochodzące z różnych środowisk, na różnym etapie rozwoju i z różnymi możliwościami. Szczególnie bliskie jest mi towarzyszenie nieheteronormatywnej i transpłciowej młodzieży.

Aby zwiększać swoje kompetencje ukończyłam wiele szkoleń: